ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

الجمعة، 17 نوفمبر 2017

Η ομιλία του Μ.Δ Παναγιώτη Θαλάσση στα εγκαίνια του νέου Τεκτονικού Μεγάρου


Ομιλία επί των εγκαινίων 15ης Οκτ. 2017

Ως ΜΔιδ και δια την ημετέρα  ΜΣτ ευχαριστώ όλους εσάς, τους υπό την αιγίδα αυτής αδδ. των Σεπτών Στοών και Τεκτονικών Τριγώνων μας, οι οποίοι με τις εισφορές σας κτίσατε την δυνατότητα να «οικοδομηθεί» ο λαμπρός αυτός Ναός και όλος ο πέριξ αυτού, ήδη διαμορφωμένος πρώτος όροφος  του νέου τεκτονικού - και μάλιστα πραγματικού - Μεγάρου μας.

Ιδιαιτέρως όμως οφείλω να ευχαριστήσω και επαινέσω, διανέμοντας και τους οικείους παπύρους, τους αδδ που  επιπροσθέτως των όσων υποχρεούνται εισέφεραν παροχές εις χρήματα, εις είδη, εις υπηρεσίες και προσωπική εργασία, άλλοι περισσότερο και άλλοι ολιγότερο !

Αδ Μ.Ρήτωρα αναγνώσατε τον ΕΠΑΙΝΟΝ -

Κατόπιν : ΜΔ και κατά πρώτον ευχαριστώ και επαινώ την Μ Στοά ΜΑΚΕΔΩΝ εν Αν Θεσσαλονίκης για τα προοσφερθέντα.

Εν συνεχεία τους φιλτάτους αδελφούς : ………………………………………

Ιδιαιτέρως ευχαριστώ και επαινώ τους αδ ΚΨ που ως  Ταμίας της εταιρείας μας και ΜΘης των σωμάτων μας, κυριολεκτικά νυχθημερόν, με  μέγιστο προσωπικό κόστος , οργάνωσε το οικονομικό τμήμα με τον πλέον πρόσφορο τρόπο, και τους συνεργάτες του αδδ ΑΖ και ΓΑ που συνέβαλαν αποτελεσματικά στην εξυγίανση και συγκρότηση του ταμείου των αδ. και έτσι έγινε δυνατή η ευόδωση του σχεδίου που σήμερα βλέπετε υλοποιημένο.

Αδδ ο Ενδ αδ ΜΓρ θα σας παραδώσει τους παπύρους αμέσως μετά το πέρας της τελετής.

Αδδ οφείλω να τιμήσω ιδιαιτέρως αυτούς τους αδδ που πέραν των καθηκόντων των β° και αξιωμάτων τους προθυμοποιήθηκαν, ανέλαβαν και διεκπεραίωσαν το όλον αυτό ΈΡΓΟ  που σήμερα όλοι μαζί χαιρόμαστε. Εργάσθηκαν αδιάλειπτα από τον μήνα Ιούλιο μέχρι και σήμερα το πρωί.

Εργάσθηκαν αγόγγυστα δαπανώντας χρόνο, διάθεση, κόπο, χρήματα και προσωπική βολή,  συμβάλλοντες ακόμη και με προσωπικές γνώσεις,  μέσα, φερεγγυότητα και σχέσεις.

 Αυτούς τους αδδ καλώ να προσέλθουν εις την Ανατολή και λάβουν το μετάλλιο τιμής της ημετέρας ΜΣτ.

Παρακαλώ τους αδδ: ΑΚ  και ΓΟ : τους τεχνικούς του έργου, που σχεδίασαν και επόπτευσαν τις εργασίες, για να λάβουν το χαλκούν μετάλλιον τιμής.

Ας μείνει στην μνήμη της αδελφότητος η αίσια έκβαση της εργασίας τους – αδ ΜΤελ : οδηγήσετε τους αδδ στην Ανατολή.

Προσέλθετε : Ο Μιδ τους φορά το ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ και τους δίδει τον ΤΑΑ.

Καλώ τους ενδδ αδδ : ΧΠ και ΣΠ, τους φροντιστές του έργου, που μελέτησαν, οργάνωσαν, παρακολούθησαν, επέβλεψαν και συνέβαλαν με όλες τις δυνάμεις, γνώσεις και την αδιάλειπτη σύμπραξή τους όλες τις φάσεις οικοδόμησης και εξοπλισμού και διακόσμησης και φροντίδας του προκείμενου Τεκτονικού χώρου εν γένει και του εξαίρετου αυτού Ναού ιδιαιτέρως.

Αδελφοί μου ας φέρετε το αργυρούν μετάλλιον Τιμής της ημετέρας ΜΣτ και ας μείνει εις μνήμην της αδελφότητας το λαμπρόν αποτέλεσμα του έργου σας. Προσέλθετε : Ο ΜΔ τους φορά το μετάλλιον και δίνει τον ΤΑΑ.

Αδελφοί, δεν μνημονεύω ιδιαίτερα τον Πρ. Μ, Διδ. Ενδ αδ ΓΝ, που προσέφερε πολλά και στο έργο αυτό, καθώς η συντεταγμένη ηγεσία του Τεκτ. Σώματος οφείλει να εργάζεται «πάση δυνάμει» και πέραν πάσης τυχόν κατανομής αρμοδιοτήτων για το καλό και την ανάπτυξη του σώματος. Δικό της γέρας, βραβείο, θα είναι η κρίση κατά τον απολογισμό της στο πέρας της νόμιμης θητείας της!

-  ΜΔ : και τώρα αδδ. ας τιμήσουμε όλους ανεξαιρέτως τους αδδ με την Τ. Χ. Χ.

Γίνεται.
- Ο ΜΔιδ : Ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας τους παρόντες Ενδοξότατ και Κραταιώτ αδδ, τους Ενδ και Κρ αδδ, τους Προέδρους Τεκτ. Εργαστηρίων που τίμησαν την όλως ιδιαίτερη και σημαντική για την ΜΣτ Ελλάδος του ΑΑΣΤ  αυτήν τελετήν, εις έμπρακτη έκφραση της αδελφοσύνης των ελευθεροτεκτόνων. Ας χαραχθεί εις την μνήμην απάσης της Ελλ Αδελφότητας η μέρα αυτή, ‘όταν αδδ εκ διαφόρων Τύπων, από καρδίας εκκινούμενοι, συνέπραξαν εις την καθιέρωσιν ενός τεκτ. ΝΑΟΥ, συμβόλου ακριβώς του ΈΡΓΟΥ πνεύματος και ανθρωπιάς που όλοι όσοι μυηθήκαμε στον τεκτ. θεσμό ορκισθήκαμε ότι θα εργασθούμε αδιάλειπτα, δίχως διακρίσεις όποιου είδους, με ψυχή, διάνοια, φυσική και  κοινωνική οντότητα, για να επιτελεσθεί.

Τα αξιώματα και οι τίτλοι μας μετρούν όσο γίνονται εργαλεία επιτέλεσης του έργου, και η σημερινή σύμπραξη είναι τέτοιο εργαλείο. Ας το θυμόμαστε, με την ευχή να μεγεθυνθεί και κάποτε, όχι πολύ αργά ελπίζω, να αναδειχθεί εφαλτήριο για την σύμπραξη των Ελληνικών Τεκτονικών Δυνάμεων, με όρους αμοιβαίου σεβασμού και αδελφικής αβροφροσύνης, για χάρη της ουσίας του Τεκτ. Θεσμού και της Ελληνικής κοινωνίας, αυτής που έζησε την ανεξαρτοποίηση του ελλ. Τεκτονισμού στον ελληνικό χώρο από τον Φεβ του 1867, την καθίδρυση της πρώτης ελλαδικής Μ Στοάς (Ανατολής, τότε) το 1868, τα γεγονότα του 1986 που γέννησαν την Εθνική ΜΣτ τ Ε, τα γεγονότα  του 1988 που προκάλεσαν την επαναδιακήρυξη του ΑΑΣΤ, που τηρεί με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση και στις αρχές του η ΜΣτ. μας, τα λυπηρά γεγονότα του τέλους του 2016 που οδήγησαν στην Γενική Συνέλευση του Φεβ 2017, οπότε η Μ. Στοά μας, ο Τύπος μας, αποκαθάρθηκε από όσους ξέχασαν τις αρχές της δημοκρατικότητάς του στη δομή, λειτουργία και διοίκηση  και τους κανόνες της συντεταγμένης τεκτονικής λειτουργίας,  και συνέχισε απαρασάλευτα πιστός στο Σύνταγμα και στη Παράδοση του Τάγματος στην Ελλάδα. Οι πιστοί στους όρκους τους αδελφοί, έφεραν την Μ. Στοά μας αφενός στα πλείστα όσα  συνέδρια και συναντήσεις του Τύπου του ΑΑΣΤ στο εξωτερικό το τρέχον έτος και αφετέρου στο περικαλλές αυτό ΚΤΗΡΙΟ στο εσωτερικό. Και λέω ΚΤΗΡΙΟ και όχι ΚΤΙΡΙΟ, γιατί εδώ πρόκειται για το σπίτι μας, το σπίτι όλων των αδδ της ΜΣτ του ΑΑΣΤ της Ελλάδος, καθώς το «σπίτι» προέρχεται από τον ελληνικό τύπο «οικητήριον», από το οικέω_-ω. Αυτό το οικητήριον – κτήριο σήμερα εγκαινιάζουμε ως χώρο ιερό, καθόσον προορίζεται για να λειτουργήσει ως μίκτης ψυχών και ιδεών. Εδώ θα καταθέσουμε την ψυχή μας, θα εκφρασθεί η διάνοια μας, θα οσμωθούν συναισθήματα, ιδέες, ο λόγος και οι φυσικές οντότητες των αδελφών, η κοινωνικότητα, η ελπίδα και η πίστη μας προς τον Άνθρωπο και την Κοινωνία μας, προς το μέλλον της πατρίδας και της Ανθρωπιάς.

Δηλαδή όλα αυτά που συνιστούν την ανθρώπινη οντότητα και καθορίζουν την σχέση της με την Δημιουργό Αρχή, την Ανωτάτη Αρχή, τον ΜΑΤΣ.

Τον ΜΑΤΣ όχι ως κάποιον θεό κάποιας θρησκείας. Όχι ως αποδέκτη κάποιας λατρείας άβουλων όντων. Τον ΜΑΤΣ ως Αρχή των αίδιων (παντοτινών) και διανθρώπινων αρχών. Των αρχών που καθορίζουν το κατά φύσιν ζην, που σημαίνει κατά αρετήν ζήν (Στωικοί). Την παγκόσμια ηθική, αυτή που η Αρετή στην οποία αφιερώνεται ο Τεκτονικός Ναός είναι ο πρώτος και άμεσος Νόμος της. Ο ΜΑΤΣ που η Φύση μας δείχνει. Δεν το αντιλαμβανόμαστε, τον διαισθανόμαστε. Δεν θα δούμε ποτέ πλήρως την πηγή του Φωτός, μόνον τις ακτίνες του αντιλαμβανόμαστε. Για τούτο και δεχόμαστε το «Ιερόν Πυρ» ως σύμβολό του.

Για αυτούς τους λόγους μιλάμε για ΙΕΡΟ, ιερό της σκέψης και ζωής μας. Εν τέλει ο Ναός μας είναι η δύναμη που μας ταξιδεύει σε μία ζωή γεμάτη δυσκολίες και δοκιμασίες. Δεν είναι τυχαίο που ΝΑΥΣ και ΝΑΟΣ πολλοί θεωρούν ότι έχουν το ίδιο έτυμο, την ίδια ρίζα. Ίσως για αυτό και η καμπύλη Ανατολή μας, σύμβολο και τούτο της Νηός, του πλοίου της ζωής μας, που εμείς, οι εκούσια επιβιβασθέντες την οδηγούμε. Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι πολλοί Μυσταγωγοί φέρονται να εμφανίζονται σε πλέοντα αντικείμενα. Ο Διόνυσος, ο Μωυσής, ο Ιησούς. Σ’ εμάς εναπόκειται προς τα που θα πάμε αυτό το πλοίο της ζωής μας. Για τούτο εισερχόμαστε από την σκοτεινή Δύση, και καλούμαστε από τα σύμβολα του Ναού ως φάρους, προς την λαμπρή Ανατολή, όπου δεσπόζει το Φως, το Πυρ, ο οφθαλμός και οι ακτίνες του ΜΑΤΣ.

Και οι φάροι αυτοί ήσαν και εξακολουθούν να είναι  αναγκαίοι, γιατί η εποχή που γεννήθηκε πραγματικά ο Τεκτονισμός, ο φοβερός Μεσαίωνας, ήταν εποχή απάνθρωπη και καθόλα  ταραγμένη, όπως ήταν και ο 18ος αιώνας όπου ο θεσμός μας εμφανίζεται σε οργανωμένη πλέον βάση, όταν οι θρησκευτικές, οι δυναστικές, αλλά και οι εθνικές συγκρούσεις ήσαν σε έξαρση. Ταραγμένη όμως και με αβέβαιο μέλλον είναι και η εποχή μας. Ζούμε δίχως καμία βεβαιότητα, μέσα σε κάθε είδους συγκρούσεις, εθνικές, μειονοτικές, κοινωνικές, ακόμη και οικογενειακές και προσωπικές. Όλα γύρω μας φαίνονται να αλλάζουν προς άγνωστες εξελίξεις. Σε αυτή την φουρτουνιασμένη θάλασσα ζούμε, σε αυτή ταξιδεύει το καράβι μας.

Για τούτο ο κάθε νέος τεκτονικός Ναός είναι αναγκαίος, όχι ένα περιττό ή ένα ελιτίστικο κατασκεύασμα. Ο τεκτονικός Ναός δεν είναι μία ιδιορρυθμία λίγων ιδιόρρυθμων και εκλεκιστικών  αντιλήψεων τύπων. Είναι ένα εργαλείο για την επιβίωση των Αρχών και των ιδεών της Ανθρωπιάς και της Πνευματικότητας, μόνων εν τέλει σωσιβίων του ατόμου και της κοινωνίας.

Όμως τον ρόλο αυτό θα τον επιτύχει ο τεκτονισμός μας και θα δικαιωθεί ο αγώνας μας για την οικοδόμηση αυτού του ΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ μας, εάν εμείς οι αδδ της ΜΣτ του ΑΑΣΤ, τιμήσουμε όλα όσα η νυν ηγεσία μας δήλωσε ως πρόγραμμα και στόχους της και η Γ.Σ. της 18ης Φεβρουαρίου τ.ε.  αποδέχθηκε  και με την διακήρυξή της διαδήλωσε προς κάθε κατεύθυνση:

- ΑΝΑΠΤΥΞΗ (πρακτική και ποιοτική),
 -ΤΑΞΗ (ηθική και Συνταγματική),
 -ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ (στη πρακτική και στην αντίληψη),
 -ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ (σε πράξεις, σχέσεις και λόγο, προς τους αδδ, τις τεκτονικές Δυνάμεις εσωτερικού και εξωτερικού, προς την όλη κοινωνία, δίχως φόβο και ελιτίστικη απομόνωση, αλλά με πνευματικότητα και ανθρωπισμό).

Προς τούτο η Μ Στ μας ως μέσα και μέθοδο δεν μπορεί παρά να έχει την δημοκρατικότητα σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας, την διαφάνεια σε όλες τις ενέργειες την ισονομία και αξιοκρατία εντός αυτής για όλους τους αδδ, την πνευματικότητα στις εργασίες και στις εσωτερικές και εξωτερικές δράσεις της, την εξωτερίκευση στην κοινωνία και προς τις άλλες τεκτονικές Δυνάμεις με ειλικρίνεια, αξιοπρέπεια και σεβασμό, με τον όρο της αμοιβαιότητας, την απαρέγκλιτη τήρηση της Τεκτονικής Παράδοσης και την σφαιρικότητα στη θεώρηση των κάθε ζητημάτων της αδελφότητας, με ανοχή στις ιδέες και εύλογη επιείκεια στις συμπεριφορές των αδδ και στις σχέσεις εν γένει.

Και όλα αυτά προς χάριν του θεσμού, των αδδ, της κοινωνίας και όλης της ανθρωπότητας εν τέλει.

Σκοπεύουμε στην εμβάθυνση των σχέσεων αδδ και Στοών, στην ουσιαστικοποίηση των σχέσεων με τις φίλιες τεκτονικές Δυνάμεις του εξωτερικού και του εσωτερικού, την οργάνωση συχνών εκδηλώσεων σε λευκό περιβάλλον και προγραμματικές αδελφικές σχέσεις.

Ήδη οργανώσαμε τέτοιες εκδηλώσεις όπως γνωρίζετε και θα συνεχίσουμε. Έτσι, τον Νοέμβριο θα έχουμε ομιλία και συζήτηση για γεοπολιτική στη γειτονιά μας,

τον Δεκέμβριο λευκές εορτές Στοών και Μ Στ. με συμμετοχές φίλων αδελφών, ως ατόμων και δυνάμεων, το ’18 εγκαίνια των σκοπούμενων λοιπών Ναών εις την Αθήνα και την επαρχία, με ημερίδα για τα 150 χρόνια ελληνικού τεκτονισμού και τον Παγκόσμιο Τεκτονισμό εμπρός στις προκλήσεις του 21ου αι., για την «μνημονική», τις συνθήκες της εποχής στα διάφορα επίπεδα βίωσής μας και – ελπίζω πολλά άλλα ακόμη, πλέον της συμμετοχής μας στις διεθνείς συναντήσεις, εύχομαι δε και σε όμοιες ελληνικές, για τις οποίες έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε.

Αυτό πιστεύω ότι επιτάσσει ο θεσμός του Τεκτονισμού, σε αυτά μας υποχρεώνει ο εντός μας τεκτονικός ΝΑΟΣ, η συνείδησή μας ως Τέκτονες, ώστε οι επόμενοι να μας θυμούνται για τους λόγους, τα έργα και το ήθος μας.
Αυτό είναι το όραμά μου.
Ευχαριστώ αδδ.
Είπον